Ελληνικά
Definition
A wetland (Natural or Constructed/Artificial) is a land area that is saturated with water, either permanently or seasonally, such that it takes on the characteristics of a distinct ecosystem. Primarily, the factor that distinguishes wetlands from other land forms or water bodies is the characteristic vegetation of aquatic plants, adapted to its unique hydric soil(Wikipedia, Wetland, accessed on Sept. 2016). Constructed wetlands are man-made systems, designed and constructed using the natural processes typical of natural wetlands. These natural processes are an interaction and combination of wetland plants, soil and microbial life. Knowledge of these natural processes is used to control the operation and efficiency of the constructed wetlands
(Constructed Wetlands, accessed on Sept. 2016).
Constructed wetlands are primarily used for the control of urban runoff as well as for water quality improvements. They are typically designed to have a short residence time in order to prevent mosquito breeding. Wetland restoration can serve to reduce coastal flooding and erosion and can also provide new habitats and environmental benefits. Wetland restoration relates to the rehabilitation of previously existing wetland functions from a more impaired to a less impaired or unimpaired state of overall function. Although similar to managed realignment, wetland restoration can be distinguished by the goal to maintain the present position of the coastline as opposed to realigning landward, as occurs under managed realignment
(Climatetechwiki, Wetland restoration, accessed on Sept. 2016).
Co-benefits and impacts
Wetlands play a number of roles in the environment, principally water purification, flood control, and shoreline stability. Wetlands are also considered the most biologically diverse of all ecosystems, serving as home to a wide range of plant and animal life. Constructed wetlands restore habitat for native and migratory wildlife, for anthropogenic discharge such as wastewater, stormwater runoff, or sewage treatment, for land reclamation after mining, refineries, or other ecological disturbances. Additional benefit of wetland restoration is the reduction of incoming wave and tidal energy by enhancing energy dissipation in the intertidal zone. This is achieved by increasing the roughness of the surface over which incoming waves and tides travel. This reduces the erosive power of waves and helps to reduce coastal flood risk by diminishing the height of storm surges. In contrast to hard defences, wetlands are capable of undergoing ‘autonomous’ adaptation to sea level rise, through increased accumulation of sediments to allow the elevation of the wetland to keep pace with changes in sea level. Coastal wetlands also provide a number of important ecosystem services including water quality and climate regulation, they are valuable accumulation sites for sediment, contaminants, carbon and nutrients and they also provide vital breeding and nursery ground for a variety of birds, fish, shellfish and mammals. They are also a sustainable source of timber, fuel and fibre. The restoration and recreation of wetlands can also reduce or even reverse wetland loss as a result of coastal development. This is important in terms of maintaining the global area of wetlands and in sustaining wetlands in the face of climate change. Wetland creation may also fulfil legal obligations for the compensation of habitats lost through development(Climatetechwiki, Wetland restoration, accessed on Sept. 2016).
Definition (GR)
Ένας υγρότοπος (φυσικός ή κατασκευασμένος/τεχνητός) είναι είναι μια χερσαία έκταση κορεσμένη με νερό, είτε μόνιμα είτε εποχικά, ώστε να αναλαμβάνει τα χαρακτηριστικά ενός διακριτού οικοσυστήματος. Αρχικά, ο παράγοντας που διακρίνει τους υγροτόπους από άλλες μορφές εδάφους ή υδάτινα σώματα είναι η χαρακτηριστική βλάστηση των υδρόβιων φυτών, προσαρμοσμένη στο μοναδικό τους υδάτινο έδαφος(Wikipedia, Wetland, accessed on Sept. 2016). Οι κατασκευασμένοι υγροβιότοποι είναι συστήματα σχεδιασμένα και κατασκευασμένα από τον άνθρωπο, με χρήση των φυσικών διεργασιών που χαρακτηρίζουν τους φυσικούς υγροτόπους. Αυτές οι φυσικές διεργασίες είναι αλληλεπίδραση και συνδυασμός των φυτών των υγροτόπων, του εδάφους και της μικροβιακής ζωής. Η γνώση αυτών των φυσικών διεργασιών χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της λειτουργίας και της αποτελεσματικότητας των κατασκευασμένων υγροτόπων
(Constructed Wetlands, accessed on Sept. 2016).
Οι κατασκευασμένοι υγρότοποι χρησιμοποιούνται κυρίως για τον έλεγχο της αστικής απορροής καθώς επίσης και για τη βελτίωση της ποιότητας του νερού. Συνήθως σχεδιάζονται να έχουν σύντομο χρόνο παραμονής προκειμένου να αποφευχθεί η αναπαραγωγή κουνουπιών. Η αποκατάσταση υγροτόπων μπορεί να συμβάλει στη μείωση των παράκτιων πλημμυρών και της διάβρωσης των ακτών και μπορεί επίσης να παρέχει νέα ενδιαιτήματα και περιβαλλοντικά οφέλη. Η αποκατάσταση των υγροτόπων αφορά την αποκατάσταση υφιστάμενων παλιότερων υγροτόπων από την επιβεβαρυμένη τους κατάσταση σε μια λιγότερο επιβεβαρυμένη ή ακόμα και άθικτη κατάσταση της συνολικής τους λειτουργίας. Αν και παρόμοια με τη διαχείριση της επανευθυγράμμισης, η αποκατάσταση των υγροτόπων μπορεί να διακριθεί από τον στόχο της να διατηρεί την υφιστάμενη θέσης της ακτογραμμής, σε αντίθεση με την ανακατανομή του εδάφους, που συμβαίνει κατά τη διαχείριση της επαναευθυγράμμισης
(Climatetechwiki, Wetland restoration, accessed on Sept. 2016).
Co-benefits and impacts (GR)
Οι υγρότοποι έχουν διάφορους ρόλους στο περιβάλλον, κυρίως στον καθαρισμό των υδάτων, στον έλεγχο των πλημμυρών και στη σταθερότητα των ακτών. Οι υγρότοποι θεωρούνται επίσης το πιο ποικιλόμορφα βιολογικά οικοσυστήματα, λειτουργώντας ως καταφύγιο για ένα ευρύ φάσμα χλωρίδας και πανίδας. Οι κατασκευασμένοι υγροβιότοποι επαναφέρουν βιότοπους για φυσική και αποδημητική άγρια πανίδα, για ανθρωπογενή απόρριψη όπως τα λύματα, η απορροή ομβρίων υδάτων ή η επεξεργασία λυμάτων, για αποκατάσταση της γης μετά από εξόρυξη, διυλιστήρια ή άλλες οικολογικές διαταραχές. Το πρόσθετο πλεονέκτημα της αποκατάστασης υγροτόπων είναι η μείωση του εισερχόμενου κύματος και της παλιρροϊκής ενέργειας με την ενίσχυση της διασποράς ενέργειας στην ενδιάμεση ζώνη. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της τραχύτητας της επιφάνειας στην οποία ταξιδεύουν τα εισερχόμενα κύματα και οι παλίρροιες. Έτσι μειώνεται η διαβρωτική ισχύς των κυμάτων καθώς επίσης και ο κίνδυνος παράκτιας πλημμύρας από τη μείωση του ύψους των κυμάτων. Σε αντιθεση με τις σκληρές άμυνες, οι υγρότοποι είναι σε θέση να υποστούν «αυτόνομη» προσαρμογή στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, μέσω της αυξημένης συσσώρευσης ιζημάτων τα οποία επιτρέπουν την ανύψωση του υγρότοπου, ώστε να συμβαδίζει με τις μεταβολές της στάθμης της θάλασσας. Οι παράκτιοι υγρότοποι παρέχουν επίσης μια σειρά από σημαντικές υπηρεσίες οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της ποιότητας των υδάτων και της ρύθμισης του κλίματος. Είναι πολύτιμοι χώροι συσσώρευσης ιζημάτων, ρύπων, άνθρακα και θρεπτικών συστατικών και παρέχουν επίσης έδαφος διαμονής και παραγωγής, ζωτικής σημασίας, για μια ποικίλα πτηνών, ψαριών, οστρακοειδών και θηλαστικών. Είναι επίσης μια βιώσιμη πηγή ξυλείας, καυσίμων και ινών. Η αποκατάσταση και η αναδημιουργία των υγροτόπων μπορεί επίσης να μειώσει ή και να αναστρέψει την απώλεια υγροτόπων ως αποτέλεσμα της παράκτιας ανάπτυξης. Αυτό είναι σημαντικό όσον αφορά τη διατήρηση της παγκόσμιας περιοχής των υγροτόπων και τη διατήρηση των υγροτόπων ενόψει της κλιματικής αλλαγής. Η δημιουργία υγροτόπων μπορεί επίσης να εκπληρώσει τις νομικές υποχρεώσεις για την αποζημίωση των οικοτόπων που χάνονται μέσω της ανάπτυξης(Climatetechwiki, Wetland restoration, accessed on Sept. 2016).
Flood management measure
The parent measure, in terms of this measure being a subcategory of the parent one
Case studies
Last modified: Feb. 24, 2020, 7:15 p.m.
